Page 56 - Maharashtra Case Study 2021-20
P. 56

जिल्हा परिषद प्राथजिक शाळा ििवाडी, तालुका.पाटोदा, जिल्हा.बीड
                                                            े
                                           ई-िेल :– zppsjarewadi@gmail.com

                              िुख्याध्यापकाचे नाव :- श्री.गोववद कदि    ई-िेल :– govindkadam1967@gmail.com



























                            जिल्हा परिषद प्राथजिक शाळा ििवाडीची जवस्तीर्ण िैदान असलेली इिाित
                                                          े


                                                                                                       ु
                                                                                                       ुं
                                                                                                     ु
                   े
                    ििवाडी हे बीड जिल्हयातील पाटोदा तालुक्यातील डोंगिाच्या कशीत वसलेले एक छोट गाव. 60 कटबे असलेले
                                                                                           े
                                                                        ु
          िेितेि 400 लोकवस्तीचे गाव. गावातील ग्रािस्थाुंची आर्थथक परिजस्थती अत्युंत नािूक. ऊसतोडर्ीसाठी 90% लोक
                                े
          स्थलाुंति कितात. या शाळचा कायापालट कला तो एका ध्येयवेड्या जशक्षकाने. त्याुंचे नाव आहे श्री. सुंददप पवाि. जशक्षक
                                               े
          एक आजर् िोडकळीला आलेली एक खोली, अशी शाळची आवस्था होती. त्यातही अनेक जवद्याथी गैिहििच असत. अज्ञान,
                                                      े
          अुंधश्रद्धा तसेच व्यसनाुंचे प्रिार् गावात अजधक होते.िुले साधािर्त: 4 थी पयंत अथवा शेिािच्या गावात िाऊन इ. 8 वी
          पयंत जशकत होते. िुलींचे जशक्षर् घेण्याचे प्रिार् अजतशय किी होते. जशवाय िुलींच्या बालजववाहाचे प्रिार् अत्युंत िास्त

          होते. गावात जपण्याच्या पाण्याची कठलीही व्यवस्था नव्हती. गावात िाण्यासाठी िस्ते ही नव्हते. ते हिि झाले त्यावेळी,
                                        ु
           ु
          कठल्याही ग्रािस्थाची भेट न घेता थेट त्याुंनी कािाला सुरुवात कली. त्याुंचे हस्ताक्षि सुुंदि असल्याने त्याुंनी स्वत:च्या
                                                                  े
                                                      े
                                                  ुं
                                                                                                           े
          खचाणने शाळचे सुशोजभकिर् कले. वगाणिध्ये तिगतक्त लावले. शालेय परिसिातील वभती िगवून अजधक बोलक्या कल्या.
                    े
                                   े
                                                                                      ुं
              ृ
          या कतीचा परिर्ाि  जवद्याथी व ग्रािस्थाुंवि सकािात्िक झाला. त्यानुंति त्याुंनी सवण ग्रािस्थाुंना बोलावून जशक्षर्ाचे िहत्व
          पटवून साुंजगतले. गावकऱयाुंनी शाळसाठी तन-िन-धन अपणर् किण्याचे वचन ददले, ते आिही अबाजधत आहे. या नुंति
                                        े
                                                                              े
                                                                                                 े
                                      े
                                ें
          त्याुंनी जवद्यार्थयांकडे लक्ष कदित कले. गप्पा, गार्ी, गोष्टी याुंच्या िाध्यतातून शाळजवषयी गोडी जनिाणर् कली. जवद्यार्थयांचा
                                                          ण
                                                                                                              े
          अध्ययनस्ति व अध्ययनाच्या गतीनुसाि गटजनहाय बहुवग पदध्तीने ते अध्ययन अध्यापन करु लागले. लवकिच िुले शाळत
          जनयजित येऊ लागली. स्वच्छता ठऊ लागली, आत्िजवश्वासाने बोलू लागली. हळहळ शाळिधील जवद्याथी सुंख्या व जशक्षक
                                                                                    े
                                      े
                                                                            ु
                                                                                ू
          सुंख्या वाढत गेली. शाळिध्ये पाचवी, ते आठवीचे ही वग सुरु झाले.
                              े
                                                          ण

                                                           48
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61