Page 169 - Maharashtra Case Study 2021-20
P. 169

जिल्हा परिषद प्राथजिक शाळा, पाऱूनगि, ता.िुरुड, जि.लातूि


                          िुख्याध्यापकाचे नाव:-  तानािी शंकि िोंगे  ई - िेल:- parunagarzp@gmail.com























                                                पारुनगि शाळची सध्याची इिाित
                                                            े

          सवव जशक्षा अजियाना  अंतगवत इ.स.2004 िध्ये  कवळ 23 जवद्याथी घेऊन सुऱू  झालेल्या जिल्हा परिषद प्राथजिक शाळा,
                                                     े
          पाऱूनगि, िुरुड, ता. जि. लातूिने अल्पावधीतच िाज्यििात नावलौकीक जिळवत 1127 जवद्याथी पटसंख्या व 30 जशक्षक

          इथपयंत ििल िािली. 23 ते 1127 हा प्रवास बऱ्याच िणांना काल्पजनक व अद्िुत वाटत असला तिी तो सत्य व वास्तव

                                                        े
                                                                                                      े
                         े
          असाच आहे. शाळने एवढी अजवश्वसजनय कािजगिी कली तिी कशी हा सवांच्याच औत्सुक्याचा जवषय ठिल.  सवव जशक्षा
                                                                            े
                             े
          अजियाना अंतगवत शाळचे दोन वगवखोल्यांचे बांधकाि अिून अपूण असल्यािुळ शेिािच्या अंगणवाडीच्या एकाच खोलीिध्ये
                                                                  व
                                                        ू
          अंगणवाडीसह शाळा ििवावी लागायची. अशा प्रजतकल परिजस्थतीिध्ये प्रिािी िुख्याध्यापक म्हणून िाझ्यावि िबाबदािी
          पडली. शाळला घंटासुद्धा नव्हती. शाळा कधी ििते, कधी सुटते हे आिूबािूच्या घिांना सुद्धा कळत नव्हते. बािािात िाऊन
                    े
                                                                                                      े
          िंगाि साजहत्यातून एक गोलाकाि लोखंडी चकतीची घंटा तयाि करुन घेतली व दुस-या ददवशी स्वतःच ती शाळची ऐजतहाजसक
                                                   े
          पजहली घंटा- हो पजहलीच घंटा वािवायला सुरु कली आजण सुऱू झाला एक प्रवास.

                                                                                                              े
                                                             ं
                     े
                 शाळच्या एका बािूला िध्यिवगीय वस्ती होती. पितु तेथील लोकांचे शाळकडे दुलवक्षच होते. िुऱूड हे एक िोठ गाव
                                                                                े
          असल्याने पूवीच्याच दहा-बािा शाळा होत्या. तिीसुद्धा जवद्याथी जिळजवण्यासाठी घिोघिी िेटी ददल्या. कािाची जिद्द, जचकाटी
          व सातत्य सोडले नाही. अनेक पालकांना गुणवत्तेची हिी देत जवश्वासात घेतले व त्यांच्या पाल्यांना शाळत प्रवेश घ्यायला िाग
                                                                                                े
                                                                                                                े
                                                                                                         ू
                                                                                                            ू
                                   े
          पाडले. स्वतःच्या िुलाला शाळत इयत्ता पजहलीिध्ये प्रवेश ददला. पालकांिध्ये जवश्वास जनिावण होऊ लागला व हळहळ शाळची
                                                         व
          पजहली ते चौथीची पटसंख्या 92 पयंत नेऊन गुणवत्तापूण जशक्षणाची िुऺूतविेढ िोवली गेली.
                              ू
          जवजवध उपक्रि:- प्रजतकल परिजस्थतीत शाळची वाटचाल सुरु झाली. “वैयजिक िागवदशवन” हीच यशस्वी जशक्षण प्रदक्रयेची
                                                े
          गुरुदकल्ली असते हा िंत्र पक्का कला. प्रत्येक जवद्यार्थयावच्या अंगिूत क्षिता लक्षात घेऊन जवजवध उपक्रि िाबवत अल्पावधीतच
                                    े
                                                                                                             ृ
          शाळने सवांचे लक्ष वेधून घेतले. “नंदादीप शाळा” उपक्रि, इग्रिी िाषेच्या अध्ययनावि जवशेष िि, उत्कष्ट परिपाठ, कतीयुि
                                                                                                 ृ
                                                            ं
              े
                                                             161
   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174